Visualiseren of jezelf realiseren?

visualiseren, affirmeren, of toch beter je zelf realiseren?

Creëer je eigen leven! De oplossing voor al je problemen… Onderzoek je verlangens en ambities,  visualiseer je nieuwe leven en affirmeer er lustig op los om de gewenste resultaten te ontvangen.

“Ask en it will be given”. Je krijgt wat je wilt, als je er maar om vraagt.

De kracht van visualiseren wordt zelfs wetenschappelijk onderkent, maar hoe werkt het nu echt? Hoe verhoudt visualisatie zich tot zelfrealisatie? Hoe verhoudt visualisatie zich tot onze Mind? Is visualiseren misschien uiteindelijk toch een vorm van achteraf voorspellen? Is dat goed of slecht?

Mijn ervaring met visualiseren en affirmeren

Mijn eigen ervaring met het toepassen van visualisaties en affirmaties zijn buitengewoon positief. Het opstellen van een verlanglijstje geeft mij al een bij gevoel van verwachting en toen ik begon op te merken dat mijn affirmaties inderdaad beantwoord worden, voelde ik mij de koning te rijk. (Ik ben meer van het waarnemen via voelen dan via kijken, vandaar mijn voorkeur voor affirmaties boven visualisaties.)

In de loop der jaren heb ik een heel goed werkende methode ontwikkelt waarbij ik diverse componenten van ACT, MIR, de lessen van Abraham / Esther Hicks, de kennis van wetenschapper Bruce Lipton over de werking van ons cel geheugen en, niet onbelangrijk, een precieze formulering, heb gecombineerd tot een “perfecte” uitvoeringsmethodiek van affirmaties.

Ik werkte regelmatig met mijn methode van affirmeren en ontdekte, zoals gezegd, steeds weer dat deze zo goed werkte dat ik binnen de kortste keren tevreden was met het resultaat. Doordat het zo goed werkte was ik steeds snel voldaan en verloor ik ook keer op keer ook weer mijn aandacht voor het creëren van mijn eigen leven. Maar als het allemaal weer een beetje tegen zat en de magie uitgewerkt leek, dan pakte ik de draad weer op en ging ik weer opnieuw mijn leven creëren, totdat de keerzijde van de opwinding over mijn toverstafje zich weer opnieuw liet ervaren. “Als het zo makkelijk is te krijgen waar je naar verlangt, dan doe je er ook geen moeite meer voor.” Een ogenschijnlijke paradox.

Klopt het eigenlijk wel?

Mijn aanvankelijke blijdschap over het idee dat ik maar hoef te zwaaien met mijn toverstafje en alle door mij gewenste ervaringen zich zouden aandienen verdween naar de achtergrond. Gaandeweg de tijd begon mij het gevoel te bekruipen dat het creatieproces en de controle die ik daarmee dacht te hebben over mijn ervaringen niet helemaal konden kloppen.

Hoe is het eigenlijk mogelijk dat ik vrijwel onmiddellijk krijg waar ik naar verlang? Het is weliswaar een prachtig idee dat het hele universum samen spant om mij haar overvloed te tonen als ik daar om vraag. Maar waarom moet ik daar eigenlijk eerst om vragen? Waarom ervaar ik een tekort als overvloed al op het stoepje voor mijn voordeur zit te wachten om binnen gelaten te worden?

Mindfilter

Gedurende mijn proces tot zelfrealisatie en ontwaken kwam ik tot het inzicht dat er weliswaar niets mis is met affirmeren, maar dat het een op zichzelf ogenschijnlijk zinloze actie is. Het heeft geen zin, omdat ik bij het opstellen van de affirmatie, wijs door ervaring, me al besef dat het tekort of imperfectie waar ik de affirmatie op toepas niet werkelijk bestaat. Het ervaren van het tekort of imperfectie is slechts het gevolg van het geactiveerde filter van Mind waarmee het de situatie interpreteert. Het enige wat affirmeren lijkt te doen is de activatie van een ander Mindfilter, waardoor het door mij verlangde, dat er altijd al was, ook voor mij waarneembaar wordt. Door met open gewaarzijn mijn ervaringen met affirmeren en visualiseren te onderzoeken ontdekte ik, dat ik met affirmeren mijn ideeën over   imperfectie en de mogelijkheid tot “te kort komen” en “te kort schieten” in stand hield.

Ik hield daarmee het idee van afgescheidenheid (ikzelf die beperking ervaart tegenover de overvloed van het universum) in stand. Affirmeren en visualiseren leidde mij af van mij te realiseren wie ik werkelijk ben.

Bewustzijn

Wie wij zijn is niet te duiden en laat zich dus ook niet benoemen, maar laat ik het voor nu Bewustzijn noemen. Bewustzijn is non-duaal. Tekorten en imperfectie zijn concepten van de zichzelf afscheidende Mind. Verlangens worden ingegeven door intuïtie, ons innerlijke kompas, dat ons eraan herinnert dat wij Al heel zijn, dat wij Al liefde zijn, dat wij Al waarheid zijn, dat wij Al schoonheid zijn, dat wij al dát zijn, waarin al het potentieel verlangde Al ervaren wordt.

Affirmaties dienen er dus niet voor om van buitenaf (al dan niet met behulp van engelen, lichtmeesters, etc.) bestellingen te plaatsen en uit het universum te ontvangen waar het ons aan ontbreekt. Affirmaties helpen wel om te ontdekken dat waar je naar verlangt, er Al is.

Kiezen wij onze eigen gedachten?

Een belangrijke voorwaarde om ons eigen leven te creëren is het idee dat wij zelf bepalen welke gedachten wij hebben. Gedachten waarmee we ons leven richting kunnen geven. Dit is echter niet werkelijk het geval. Net als dat ons lichaam duizenden processen geheel buiten onze controle en zelfs buiten ons weten om uitvoert, komen ook gedachten op zonder dat wij hier invloed op hebben.

Het enige wat kan creëren is Bewustzijn en een gedachte is dan ook niets anders dan Bewustzijn dat door onze individuele BodyMind systeem a.h.w. gechanneld wordt. De BodyMind is een manifestatiekanaal voor bewustzijn en daarmee dus ook voor gedachten als een manifestatie van bewustzijn.

Wel kunnen gedachten beoordeeld worden als gevolg van de conditioneringen van onze afgescheiden BodyMind. Is het glas halfvol of halfleeg? Hoe sterker Mind is geïdentificeerd met het idee van afgescheidenheid, hoe groter de conditioneringen en krachtiger beoordeling / veroordeling  van het gechannelde bewustzijn. Maar welke gedachten we channelen uit bewustzijn, daar hebben we geen enkele controle over.

Affirmeren is achteraf voorspellen

Gedachten verschijnen in ons en vervolgens claimt Mind de gedachte te hebben bedacht.

Als we een verlangen affirmeren of visualiseren, dan zijn we dus eigenlijk bezig om datgene uit te nodigen om zich te manifesteren waarvan Bewustzijn ons al heeft aangekondigd dat het door ons heen gemanifesteerd wil worden. Daardoor kwamen we juist op het idee!

Met affirmeren masseren we ons BodyMind systeem om het in een dusdanige staat van open gewaarzijn te brengen dat het kan doorlaten wat gemanifesteerd wil worden. Of misschien nog beter gezegd, met affirmeren masseren we ons BodyMind systeem om datgene wat hoe dan ook door ons heen gemanifesteerd wordt meer vanuit open gewaar zijn, in lijn met bewustzijn, waar te nemen.

Niet zo gek dat als je een effectieve BodyMind massage-methode hebt ontwikkelt, dat “verlangens” in razend tempo gerealiseerd worden 😉  Ze waren er al, alleen mijn afgescheiden BodyMind systeem had het nog niet door.

Stoppen of doorgaan met visualiseren?

Uit bovenstaande kun je concluderen dat visualiseren en affirmeren zowel leiden tot meer doorstroming van de natuurlijke staat als dat ze je afleiden van het kénnen van je natuurlijke staat.

Zolang je nog niet werkelijk zelf gerealiseerd hebt wie je bent, kan visualiseren en affirmeren je helpen meer van dát, wat je bent, te ervaren. Bovendien draagt het langdurige ervaren van het verkeren in de natuurlijke staat bij aan het oplossen van de verdichting in de programmering van Mind.

Zolang dit resultaat echter ten onrechte toegeschreven wordt aan het idee dat met de visualisatie en affirmatie het ontbrekende van buiten naar binnen is gehaald, blijft de programmering van Mind toch in stand. In dat geval ben je gedoemd om te visualiseren en affirmeren zolang je leeft. Realiseer je jezelf wie je bent dan kan het visualiseren en affirmeren een fijne methode zijn, om de verdichtende programmeringen, die door Mind netjes worden uitgevoerd, op te lossen.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *